Η πιο νέα ημέρα της ζωής σας

Ίσως να το έχετε σκεφτεί και εσείς όπως κι εγώ. Όσο μεγαλώνουμε, μια μικρή σκέψη επανέρχεται στο μυαλό: «Αν είχα ξεκινήσει νωρίτερα…» — μια φράση που κρύβει μια λύπη. Ένα κομμάτι μας μετανιώνει για τον χρόνο που «έχασε», για τα όνειρα που άφησε να περιμένουν, για τις ευκαιρίες που δεν άρπαξε. 

Να έχετε νιώσει αυτή την αίσθηση πως η καλύτερη στιγμή για να αρχίσουμε κάτι πέρασε ήδη. Αυτό είναι αλήθεια από τη μεριά του χρόνου. Αν όμως κάτσουμε και το σκεφτούμε αυτό σε βάθος, υπάρχει μία άλλη αλήθεια που αλλάζει ολόκληρη την οπτική μας. Ότι  σήμερα είναι η πιο νέα μέρα της ζωής σας.

Η ιδέα αυτή αντιστρέφει την αφήγηση που συχνά κουβαλάμε για το χρόνο επειδή το γράφει η ταυτότητα μας. Στον άχρονο χρόνο, δεν υπάρχει πολύ αργά· υπάρχει μόνο τώρα. Αν κοιτάξετε γύρω σας, θα δείτε ανθρώπους που ξεκίνησαν κάτι νέο στα 50, στα 60, ακόμη και στα 80. Κι όμως, όλοι αυτοί κάποτε πίστευαν ότι η ευκαιρία τους είχε χαθεί. Ο χρόνος δεν είναι εμπόδιο, είναι το πλαίσιο μέσα στο οποίο εξελισσόμαστε, ωριμάζουμε και ξαναγεννιόμαστε πολλές φορές μέσα στη διάρκεια μιας ζωής.

Όταν ευχόμαστε να είχαμε ξεκινήσει νωρίτερα, στην πραγματικότητα ευχόμαστε να είχαμε τότε τη γνώση και τη συνείδηση που έχουμε τώρα. Για μένα ήταν να είχα πιστέψει περισσότερο και πιο νωρίς στον εαυτό μου, να είχα κάνει το βήμα που δεν έκανα. Αλλά αυτό είναι αδύνατο. Εκείνη η εκδοχή του εαυτού μου δεν ήξερε όσα γνωρίζω σήμερα, δεν είχε αποκτήσει τη δύναμη και τη διαύγεια που φέρνει ο χρόνος. Ο χρόνος δεν λειτουργεί ανάποδα όμως μπορούμε να τον ξανά ορίσουμε. Επειδή ξέρουμε καλύτερα ποιοι είμαστε.

Ξεκινώντας από σήμερα, από κάθε τώρα, επαναπροσδιορίζουμε την έννοια της αρχής σαν μία διαρκή δυνατότητα. Η νεότητα δεν έχει ηλικία και αυτό το βλέπω στους γονείς μου, στην πεθερά που είναι 90+ και πηγαίνουμε για καφέ, στις γυναίκες που κάναμε μαζί ένα body,soul & mind retreat πριν λίγες ημέρες στην Σκιάθο, το βλέπω σε ανθρώπους που παραμένουν ζωντανοί, περίεργοι, πρόθυμοι να μάθουν, να δημιουργήσουν, να αγαπήσουν. 

Γιατί η νεότητα είναι ενέργεια. Αυτή η σπίθα που ανάβει κάθε φορά που λέτε «ναι» σε κάτι καινούριο. Είναι η διάθεση να εξελιχθείς, να πιστέψεις στις δυνατότητες σου και στον εαυτό σου, να πιστέψετε ξανά τη ζωή.

Κατά περίεργο τρόπο, πιστεύω ότι η νέα νεότητα έχει να κάνει με την ωριμότητα. Τον αυτοσεβασμό και τη γαλήνη.

Κάθε μέρα μπορεί να γίνει η αρχή μίας νέας σχέσης με σας. Επειδή επιλέγετε το «τώρα». Κάθε μέρα που περνά είναι και μια υπενθύμιση ότι δεν υπάρχει «πιο νωρίς» παρά μόνο «σήμερα». Το «σήμερα» έχει κάτι το μαγικό, είναι ρεαλιστικό, συγκεκριμένο, αλλά και γεμάτο προοπτική. Δεν χρειάζεται να είναι μεγάλη αλλαγή. Μπορεί να είναι ένα μικρό βήμα, μια νέα απόφαση, μια διαφορετική στάση απέναντι σε κάτι που σας κρατούσε στάσιμο.

Χθες γιορτάσαμε τα γενέθλια της Τόνιας, της πρώτης φίλης που έκανα όταν μπήκα στο γυμνάσιο, στο Pierce. Τα κεράκια πάνω στην τούρτα είχαν τον αριθμό της ηλικίας. Κοιτούσα με αγάπη τις φίλες μου, συμμαθήτριες από το σχολείο. Μοιραζόμαστε πολλά ίσως σε μερικά να φοβόμαστε πως έχουμε αργήσει, όμως η ζωή δεν είναι αγώνας ταχύτητας αλλά διαδρομή ωρίμανσης. Πολλά πράγματα δεν έχω κάνει ίσως γιατί τότε δεν ήμουν έτοιμη. Ίσως χρειαζόταν να ζήσω άλλα, να πονέσω, να μετά-νοήσω, να μάθω, για να φτάσω εδώ, στο σημείο όπου μπορούμε πραγματικά να εκτιμήσουμε τη δύναμη του ξεκινήματος. 

Ο χρόνος αφήνει τα σημάδια του στο πρόσωπο μας αλλά τα πιο όμορφα σημάδια είναι αυτά που χαράζει μέσα μας η εμπειρία, η σοφία, η αποδοχή, η καλοσύνη, η τρυφερότητα, η αντοχή.

Έτσι, την επόμενη φορά που θα πείτε «μακάρι να είχα αρχίσει πιο νωρίς», θυμηθείτε ότι «σήμερα είναι η πιο νέα μέρα της ζωής μου». Γιατί κάθε μέρα που ξυπνάτε, έχετε ξανά τη δυνατότητα να ζήσετε, να ονειρευτείτε, να αλλάξετε. Κι αυτό, ίσως, είναι η αληθινή νεότητα, το πόσο χώρο δίνουμε στον εαυτό μας να αρχίζει ξανά και καλύτερα.